De Tempel

In 1929 schreef de Britse auteur en criticus Stephen Spender een autobiografische roman over een jonge bisexuele dichter die op uitnodiging van een Duitse vriend naar Hamburg gaat en in het naoorlogse Weimar geniet van de morele vrijheid die daar heerst. Het alter ego van Stephen Spender, Paul Schoner, ervaart de Freikörperkultur en de cultus rond Freundschaft als bevrijdend in vergelijking met het strenge en verstikkende Engeland. De jonge dichter en vriend van Simon Wilmot (W.H. Auden) en William Bradshaw (Christopher Isherwood) maakt een paradijs tussen de twee oorlogen mee, maar ziet ook bijna argeloos toe hoe de eerste tekenen van het fascistische Duitsland zich manifesteren. Twee jaar geleden ontdekte John Fuller in de bibliotheek van de University of Texas het manuscript van De Tempel. Spender had het in de jaren zestig uit geldnood verkocht, nadat het in 1929 was geweigerd door zijn toenmalige uitgever. De algemeen geldende censuur op werken van homosexuele aard, waar veel auteurs in het behoudende Engeland van die jaren mee te maken hadden, zorgde er ook bij Spender voor dat zijn manuscript in de vergeetla verdween. Spender bewerkte het manuscript van 1929 - hij voegde o.a. een tweede rijs in 1931 van zijn hoofdpersoon naar Duitsland toe - en bracht het eindelijk na 59 jaar uit. De roman behoorde onmiddellijk na het verschijnen tot één van de meest besproken boeken van de afgelopen jaren.